Çalışan annelerin en büyük derdi çocuklara kimin bakacağıdır. İşyerlerine kreş yapmak bir çözüm olsa bile şimdilik yaygın olmadığı için sonuç getirmiyor.
Çocuğa evde bakmak bir zorunluluk gibi duruyor. Bu durumda bakıcılar veya anneanne ya da babaanneler devreye giriyor.
Kazanılan paranın bakıcıya verilmesi gibi konularda eklenince büyükanneler önemli hale geliyorlar. Bakıcı mı büyükanne mi sorusu anneler için bir kavşak oluyor.
büyükanneHer Şey Torun İçin
Aslında uzmanlar bunun fena bir düşünce olmadığını söylüyorlar. Zorunlu şartlar gereği anne çocuğuna bakamıyorsa, bakacak kişinin aileden biri olması dışarıdan gelen bir kişinin bakmasından daha sağlıklı oluyor.
Çünkü ne olursa olsun özel bir bakıcı, çocuğu anneannesinden ya da babaannesinden daha çok sevemiyor şeklinde görüş belirtiyorlar.
Zaman zaman medyaya yansıyan çocuğa şiddet uygulayan bakıcı haberleri bu anlayışı destekliyor. Gene de bu haberleri genelleştirmemek gerekiyor.
Geçmiş zamanlarda aileden biri olmuş dadı kalfaların olduğunu da unutmayalım. Büyükanneleri tercih etme durumunda ise ortaya biraz haksızlık çıkmıyor da değil.
Kendi çocuğunu büyütmüş ve zaten yaşlanmaya başlamış kişilere çok büyük bir sorumluluk daha yüklenmiş oluyor. Büyükanneler doğal olarak torunlarının bir dediğini iki etmiyor.
Bu durumda ortaya disiplin sorunu da çıkıyor. Çocuk gittikçe söz dinlemez hale geliyor, çokça şımarmış oluyor. Annenin aklının bir köşesinde zaten hep çocuğu oluyor. Bakıcı mı büyükanne mi konusu böylece bir kısır döngü halinde uzayıp gidiyor.